Op Golf Club Hasselt zijn Jonathan en Benjamin Horsman niet alleen werkzaam, maar zij vormen ook de top van de Hasseltse hcp-ranking.

Jonathan (foto) heeft een scratch handicap, Benjamin zit daar net boven.
Tom Van Hove eist de derde plaats op.

Golfclub Hasselt Top 10

1. Jonathan Horsman 0
2. Benjamin Horsman 0,1
3. Tom Van Hove 1,4
4. Manu Van den Broeck 2
5. Frederick Vandeput 2,5
6. Niels Schrijnemakers 3,8
7. Olivier Schrijnemakers 4
8. Yentel Michiels 4,4
9. Tim Van Stiphout 4,4
10. Christophe Collett 4,8

Bim Poonpol Paowana is op Golfclub Hasselt een veelwinnares.
Dat vertaalt zich ook in een handicap die tegen de single notering aan leunt.

Daarmee blijft ze het nog weinig golf actieve duo Cheyenne Nigro en Sofie Vandeputte voor.
Isabelle Vanschoonbeek is in feite dus de dames nummer twee.

Golfclub Hasselt Top 10

1. Bim Poonpol Paowana 10,8
2. Cheyenne Nigro 11,1
3. Sofie Vandeputte 11,4
4. Isabelle Vanschoonbeek 13
5. Jules-Camille Bielen 14,9
6. Zanna Jansen 15,2
7. Arlette Westerhuis 15,4
8. Marie-Jo Lieten 15,6
9. Josée Recko 16
10. Irène Schepers 16,5

Padraig Harrington heeft er nauwelijks aan getwijfeld. Ian Poulter kreeg een wildcard voor de Ryder Cup.
Zelfs nadat hij in het BMW PGA Championship de cut miste, bleef hij het vertrouwen van de Europese captain behouden.

Logisch Ian “delivers” steeds. Hij bezorgt Team Europe steeds punten. Vandaar zijn Ryder Cup-nickname “The Postman”.

En dat is niet overdreven.
Hij verloor maar 6 van de 22 matches waarin hij startte. In de singles verloor jij zelfs geen enkele match.

Bouwt hij dat schitterend palmares verder uit?

Italië heeft maar één enkele speler in de wereld top 100.

Dat is Guido Migliozzi (foto) die de tweede en spijtig genoeg laatste editie van de BKO won.

Francesco Molinari, ooit steunpilaar van de succesrijke Ryder Cup-zege 2018, is door allerlei problemen teruggezakt naar een plaats buiten de top 150.
Francesco Laporta zit hem op de hielen, terwijl Renato Paratore, ooit aangeduid als het nieuwste Italiaanse talent, buiten de top 200 is gezakt.
Edoardo Molinari, de oudere broer van Francesco, dreigt naar plaats 300 te zakken.

En dan nog Matteo Manassero (foto) . Het wonderkind, ooit met zijn zege in de Castello Masters 2010 de allerjongste winnaar op de European Tour ooit, strijdt nu op de Challenge Tour om terug op de European Tour te raken.

Dus op louter sportief vlak is het Italiaanse golfgebeuren eerder iets van kommer en kwel.
En dat merk je in de populaire Italiaanse sportbladen.

Nauwelijks nieuws. Of toch, een beetje Ryder Cup…

Golf is niet alles in Sicilië....

Frank Cornelissen verhuisde zo'n twintig jaar geleden naar Sicilië waar hij op de noordflank van de Etna in Solichiata 12 ha wijngaarden ging verbouwen.

Dat resulteerde in topwijnen, zoals het MunJebel-gamma met de Magma als absoluut kroonjuweel.

Zijn winnen zijn een authentieke expressie van de terroir op de Etna. Diepgaand, direct, eerlijk, genereus en vooral onconventioneel. Ook wild en puur natuur.

Uiteraard te koop bij Licata

Met Max Peerbooms (foto), Remco Zinken en Bram van Zandhoven telt Royal Limburg drie plus handicappers.
Dus spelers die beter doen dan een 0 of scratch handicap.

Op Houthalen zijn er welgeteld 19 golfers die met minder dan hcp 4,5, dus een “federale handicap” achter hun naam hebben.

Royal Limburg Top 20

1. Max Peerbooms +2,5
2. Remco Zinken +2,4
3. Bram van Zandvoort +1,1
4. Wouter Villhaber 0,1
5. Paul Hansen 0,5
6. Jan Hillen 1,2
7. Toon Gieraerts 1,5
8. Friso den Bier 1,9
9. Glenn Pflieger 1,9
10. Didier Claes 2,4

11. Jan Plessers 2,8
12. Jules Augustinus 2,9
13. Bruno Steensels 3,3
14. Sebastiaan-Willem Lens 3,7
15. Rens Busschots 3,8
16. Toon Gheys 3,8
17. Vincent Valvekens 4,1
18. Philippe Vanderstricht 4,1
19. Christophe Nelissen 4,3
20. Gijs Meekers 4,5

Jasmijn Villhaber (foto) is de Limburgse nummer één.
Dus is ze dat ook op homeclub Royal Limburg.

De Nederlandse gaat Kathleen Renders en de nog weinig golf actieve oogarts Evelien Dewilde vooraf. Clubkampioene Helmi van Asseldonk is een solide nummer vier.

Royal Limburg Top 10

1. Jasmijn Villhaber 0,6
2. Kathleen Renders 3,6
3. Busschots Evelien 4,3
4. Helmi van Asseldonk 6
5. Francine Martens 7,3
6. Lauren Vansweevelt 7,3
7. Bea Natens 9,7
8. Marlie Driessen 9,8
9. Nathalie Ulenaers 9,8
10. Bénédicte De Ceuster  10,3

De tweejaarlijkse confrontatie tussen de beste Europese en Amerikaanse golfers verloopt volgens een welomlijnd, traditioneel stramien.

De wedstrijd start vrijdag met vier Foursomes in de voormiddag en evenveel Fourballs in de namiddag. Er worden dus vier punten verdeeld.
Zaterdag hetzelfde scenario. ’s Morgens andermaal vier Foursomes en ‘s namiddags vier Fourballs.

Zondag de alles bepalende twaalf singles waar er over evenveel punten gestreden wordt.

Team USA moet minstens 14,5 punten scoren om het kleine, maar zo belangrijke cupje te winnen.
Met een gelijke stand 14 – 14 behoudt de titelverdediger de Ryder Cup. Europa dus.

Team Europe-captain Padraig Harrington had in tegenstelling tot Amerikaanse collega Steve Stricker maar drie wildcards uit te delen.

Alhoewel hij die kaarten lang tegen zijn Ierse borst hield, wist men al een tijdje dat Sergio Garcia en zeker Ian Poulter gegarandeerd waren zo’n invitatie te krijgen. Er bleef dus in feite maar ééntje over.

Justin Rose hengelde daar naar, maar het was uiteindelijk Shane Lowry die mocht glunderen.
Als Ier had hij bij landgenoot Harrington uiteraard wat voor en, vooral dit, hij werd in laatste instantie door Lee Westwood uit de negen rechtstreeks voor Team Europe gekwalificeerden geduwd.
Was dat niet het geval geweest, dan had Lee Westwood op die laatste wild card kunnen rekenen.

Team Europe
Captain Padraig Harrington (Ierland)

Rechtstreeks gekwalificeerd:
Paul Casey (Engeland)
Matt Fitzpatrick (Engeland)
Tyrrell Hatton (Engeland)
Tommy Fleetwood (Engeland)
Rory McIlroy (Noord-Ierland)
Viktor Hovland (Noorwegen)
Jon Rahm (Spanje)
Lee Westwood (Engeland)
Bernd Wiesberger (Oostenrijk)

Wildcards:
Sergio Garcia (Spanje)
Shane Lowry (Ierland)
Ian Poulter (Engeland)

Captain Steve Stricker heeft niets aan het toeval overgelaten door liefst zes wildcards aan te vragen.
Kwestie een zo sterk mogelijk team uit te bouwen. Waar hij vermoedelijk in geslaagd is.

Hij moest ook niet al te diep in de World Ranking grabbelen om zijn dozijn spelers te vinden. Wel kan je er nu reeds van op aan dat de schaduw van Tiger Woods over het team zal dwalen. Niet dat Tiger een zo succesrijke Ryder Cupper was, maar…

We herhalen het nogmaals. Voor Steve Stricker en vice-captains Phil Mickelson en Fred Couples komt het er vooral op aan alle Amerikaanse neuzen in dezelfde richting te krijgen. Ook op mekaar ingestelde duo’s te vormen in de Fourballs en vooral de Foursomes.
Kan dat met dit team?

Team USA
Captain Steve Stricker
Rechtstreeks gekwalificeerd:
Collin Morikawa
Dustin Johnson
Bryson DeChambeau
Brooks Koepka
Justin Thomas
Patrick Cantlay

Wildcards
Daniel Berger
Harris English
Tony Finau
Xander Schauffele
Scottie Scheffler
Jordan Spieth

De “Narcissus” van Walter Vilain op Golfclub Hasselt, het bronzen beeld van Caius Spronken op de Maastrichtsche en nu de “Hole in One” van Romeo Sr Vangoethem op Royal Limburg.
Golfend Limburg is een derde monument rijker.

Clara Frederix wilde iets voor haar club doen.
Ze vroeg aan haar Beringense stadsgenoot en kunstenaar Romeo Sr Vangoethemd, die vooral met oud ijzer werkt, om wat passend voor de club van haar hart en dat van overleden echtgenoot Fritz Frederix te maken.
Met oude clubs van vrienden construeerde Romeo Sr zijn “Hole-in-One die naast de tee van de Houthalense hole 10 de aandacht trekt.

Romeo Sr Vangoethemd, die al heel wat creaties bij particulieren en op de Sportkot van KU Leuven heeft staan: “Het beeld symboliseert de moeilijke weg naar de golftop en geeft een duw naar een “hole-in-one”.

Clara Frederix voegt daaraan toe: “De kroon in de top verwijst naar de Royal-status van Houthalen. Beneden staat het cijfer 1 met een balletje in de hole.”
“Uiteraard kan iedereen zijn eigen interpretatie aan de constructie geven”, besluiten beiden in koor.

Sicilië en golf… Ze hebben ogenschijnlijk niet meteen veel met elkaar. Toch zijn er op het zalige eiland best wat leuke golfbanen.

Il Picciolo  Golf Club is de oudste golfclub in Sicilië.
De baan, in 1989 geopend, ligt bij Castiglione di Sicilia in de schaduw van de Etna.
Vandaar dat het geheel voluit Il Picciolo Etna Golf Resort & Spa (foto onderaan) heet. Men trok hier duidelijk de toeristische kaart. Een troefkaart.

De baan werd aangelegd door de Italiaanse golfbaanarchitect Luigi Rota Caremoli die meer dan twee decennia general manager op Villa d’Este Golf Club was, maar nadien de tekenpen in de hand nam.
Hij creëerde meer dan twintig golfbanen, vooral in Italië.

Uiteraard nam hij de vergezichten op de Etna in zijn design op.
Zoals op de 15^de hole, een maar 100 meter korte par 3, die terecht als “signature hole” aangeduid wordt.

Golf is niet alles in Sicilië....

Na haast een jaar hebben we andermaal een CLB Group Order of Merit samengesteld.

De CLB Order of Merit is al een paar jaar de Limburgse handicaplijst waar alle, bij een Limburgse club aangesloten golfers tot handicap 18,5 opgelijst zijn.

In de nieuwe lijst blijft Anthony De Schutter (foto) de Limburgse ranking aanvoeren. Anthony, die momenteel golf met studies combineert in de States, heeft handicap +2,8 achter zijn naam staan.

Hij gaat daarmee het Royal Limburg-trio Max Peerbooms, Remco Zinken en Bram van Zandvoort vooraf.
Spiegelvenner Cas Ruelens is de vijfde en laatste Limburger met een plus handicap achter zijn naam.

De volgende dagen bieden we de handicap ranking van iedere Limburgse club aan.