Uit de bijgewerkte CLB Group Order of Merit kan je de top per Limburgse club destilleren.

We beginnen met Royal Limburg.
De Houthalense club telt drie plus-handicappers. Dus golfers die beter zijn van 0. Ook telt de club 18 spelers met een federale , dus lager dan 4,5 handicap.

1. Kristof Ulenaers  +3,3
2. Bram van Zandvoort +1
3. Remco Zinken +0,1
4. Cleveland Coley 2,2
5. Toon Gieraerts 2,3
6. Glenn Pflieger 2,3
7. Paul Hansen 3,3
8. Jan Plessers 3,4
9. Bruno Steensels 3,4
10. Sebastiaan-Willem Lens 3,5

11. Arthur Van Elewyck 3,5
12. Wouter Villhaber 3,6
13. Jan Hillen 3,7
14. Rens Busschots 3,8
15. Jules Augustinus 4,1
16. Christophe Nelissen 4,3
17. Philippe Benijts 4,4
18. Harry-Paul Stassen 4,4
19. Didier Claes 4,5
20. Paul de Bellefroid 4,5

Tom Dries (archieffoto tweede van links) moest zich op Flanders Nippon reppen om gastspeler Brecht Van Zuijlen van Westgolf van de zege te houden in een manche van de Winteramicale. Meteen weet je ook dat die wedstrijdenreeks open staat voor ook niet Flanders Nippon-leden.
Steven Vangamel tikte in die eerste categorie als derde aan en zag Marc Philtjens, Léon Bervoets en Paul Peters naast een podiumplaats grijpen.

In tweede reeks wel een zege van een gastspeelster. Véronique Jacquet haalde het van Jan Janssen en Eric Van Zuijlen, waarmee andermaal iemand van Westgolf een ereplaats opeiste. Eddie Vissers viste achter her net.

Roland Heirman, Marianne Farine en André Deschamps waren de besten in derde categorie.

Ik startte in extremis in de Securitas PGA Alliance op Houthalen. In een flight met Nicolas Vanhootegem en Alliance-sponsor Marc Pissens.
Niet meteen vlot gestart, maar het beterde… totdat het begon te regenen.

Golfers die me goed kennen, weten dat ik een “fair weather player” ben en dus regen als golfgezel haat als de pest. Toch doorgebeten. Toen we na 9 + 7 holes binnen kwamen, kwam het zonnetje er door. Om me te pesten...?

Nicolas, momenteel in supervorm getuige zijn zeges in de PGA Masters en de George Will Cup, en mijn flightgenoten deden het goed.  Toch bleek Guillaume Watremez (archieffoto samen met Thomas Pieters) opnieuw “le Roi du Limbourg”.