|
|
|
|
Christopher Mivis: “Nauwelijks nieuws van Challenge Tour” |
Christopher Mivis heeft het ondanks alles toch naar zijn zin.
“Ik heb in de corona lockdown andere dingen kunnen doen die anders niet meteen mogelijk waren. Ik sportte veel. Mountain biken bijvoorbeeld. Dat verdween wat op het achterplan toen ik o.a. door Filip Noë en Bernard Schoofs het wegfietsen ontdekte. Een extraatje was wel dat mijn opa, die zowat de rode draad in mijn sportcarrière is, me zei dat hij nog een wegfiets had staan. Dat bleek een toppertje te zijn. Ritjes van meer dan 100 km waren dan ook een plezier.”
“Uiteraard mis ik het golfen héél erg. Het blijft echter gissen wanneer de Challenge Tour terug opstart. Uit die hoek komt er bitter weinig tot geen informatie. Ik ben er echter vast van overtuigd dat we een moeilijke periode tegemoet gaan. Hoeveel golfclubs zullen een Challenge Tour-wedstrijd willen organiseren. Ook verwacht ik dat een fors aantal Challenge Tour-spelers dit seizoen de handdoek gaan gooien. Zonder wedstrijden, dus prijzengeld is het financieel niet haalbaar.
Gelukkig kan ik op trouwe sponsors rekenen en maakte ik een meer dan behoorlijke seizoenstart. Ik werd tiende in het Zuid-Afrikaanse Limpopo Championship en werd samen met Nicolas Vanhootegem runner-up in het Fourball Championship van de Europese PGA. Ik ben dus met een goed gevoel de corona lockdown ingegaan. Nu dus hopen dat de Challenge Tour hervat. Alles is reeds gecanceld tot de Euram Bank Open, half juli op Golf Club Adamstal bij Ramsau. Maar ook daar dwalen er reeds vraagtekens rond. Afwachten dus…”
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Wachtend op de zon |
Op alle Limburgse golfclubs, hier Royal Limburg, is het duidelijk dat er weinig aan op terrasopstelling moest veranderd worden om aan de Covid 19-veiligheidseisen te voldoen.
Het is alleen wachten op de zon… die uitbundig scheen toen we in Covid 19-lockdown waren.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Haast vierhonderd golfbanen, heel wat onuitwisbare herinneringen… |
Is het dat maar…?
Een Franse collega heeft me ooit warm gemaakt om niet alleen van de Macon wijn te proeven, maar ook van Golf Club Macon La Salle te genieten. “De baan heeft speciale… lichaamsvormen”. Ik dus benieuwd. Conclusie: “Is het dat maar...?"
De lay-out van sommige holes was inderdaad op lichaamsvormen geïnspireerd. Zoals deze green en bunkering in de vorm van een voet. Wat je op de begane grond haast niet zag. Ook naar andere suggestieve lichaamsvormen was het zoeken en nauwelijks vinden.
Macon La Salle, een golfbaan zoals er in Frankrijk veel zijn, was de moeite niet waard. Een rondje kan dus tegenvallen. En dat was op Macon La Salle zo.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Iedereen spurt blijkbaar uit de startblokken |
De competities starten zowat overal op.
Met veel enthousiasme. Het liep dan ook meteen storm.
Neem bijvoorbeeld de Men’s Day nu vrijdag op Millennium. Die was in een mum van tijd volgeboekt.
Patrick Jonckers, de nieuwe Men’s Day-captain in opvolging van Danny Thaens, wrijft zich dan ook terecht in de handen.
|
|
|
|
|
|