Een trio toparchitecten Cotton, Pennick en Steel mocht eind jaren 1980 in de schaduw van de Dolomieten een aangename baan bouwen die meteen een succesnummer werd.

De golfsport stond in Italië toen nog in haar kinderschoenen en Garda Golf was één van de eerste clubs die afstapten van het exclusieve dat rond de Italiaanse golfclubs dwaalde.

Toch bleef kwaliteit een "conditio sine qua non". De Rosso - Bianco combinatie werd zelfs het toneel van enkele Italiaanse Opens en andere topwedstrijden.
Garda Golf moest de laatste jaren echter het fiere hoofd buigen voor Arzaga en nieuwkomer Chervo San Vigilio.