|
Italië met een ontegensprekelijke Britse touch
Vraag je aan een gelouterde Italiaanse golfer wat de beste golfbaan van Italië is, dan rolt er meer dan vaak “Le Betulle” uit zijn mond. Met “Le Betulle”, de berken in het Italiaans, bedoelen ze uiteraard Golf Club Biella, gelegen tussen Lago Maggiore en Turijn.
John Stanton Fleming Morrison, de associé van de beter gekende Harry Colt en gewezen winnaar van het Belgisch amateurkampioenschap in 1929, werd door drie Italiaanse zakenmensen van Biella uitgenodigd om in de regio een plek te zoeken om een golfbaan te bouwen.
Dat vond -hij bij Magnano, deels midden van een berkenbos. “Gentiluomini” Franco Bocca, Angelo Guabello en Franco Buratti begonnen meteen 70 ha land op te kopen. Dat was verdeeld onder 170 verschillende landeigenaars.
Onze drie “amici” hadden immers doorslaggevende argumenten en uiteraard een berg lires, want in een half jaar tijd tijd hadden ze alle gronden aangekocht.
De werkzaamheden begonnen in oktober 1957 en een jaar later opende de club als slechts twaalfde van heel Italië.
Dat John Morrison het als golfbanenarchitect uitstekend deed, bewees Golf Club Biella Le Betulle de jaren nadien.
In de 24 jaar dat het Italiaanse “Mondo del Golf” haar top 10 van Italiaanse golfbanen uit plooide, was Le Betulle liefst 18 maal de “numero uno”. Enige nadeel. Biella stikt van de lichte tot sterke doglegs. De Britse touch dus…
Gelukkig vind je dat niet in het clubhouse en zeker niet in het eten en drinken dat men je daar serveert. Alleen dat “merita una visita”
|
