|
Omdat ik in de brede omgeving van Ayr en Prestwick al heel wat links courses gespeeld had, ging ik samen met mijn drie golfmaten op zoek naar een "hidden gem". Een verborgen juweeltje dus.
Collega Jim McCann van Top 100 Golf Courses raadde me Gailes Links aan. De tweede baan van de eerbiedwaardige Glasgow Golf Club, de negende oudste golf club ter wereld. De heren wilden in 1892 ook een baan aan zee en vroegen aan de Schotse spoorwegmaatschappij een station bij Gailes te bouwen. Kwestie vlotjes naar hun tweede baan te kunnen sporen. Wat gebeurde… In die tijd kon dat.
De baan ademt dan ook authenticiteit uit. Ook een zalige botanische mix van de nu schitterende brem en de nadien bloeiende heide. Pure golf nostalgie, met schitterend kris kras door mekaar gelegen holes die soms door het soms gebrek aan lengte toch extreem challenging zijn. Daar zorgen niet alleen de oordeelkundig gepositioneerde bunkers voor, maar ook de supersnelle greens.
"11.2 op de stimpeter..." glunderde de head greenkeeper toen hij net de snelheid van de greens gemeten had. Super leuk putten dus. Alleen waren de greens linksachtig hard. In onze match play partij had ik daar vlug een oplossing voor gevonden. Gewoon links of rechts naast de greens mikken... en uiteraard uit de bunkers blijven. Want eens daarin...
Gailes Links vormde een schitterende slotakkoord op mijn zoveelste Schots golftripje. Een absolute must play als je ergens in de buurt van Ayr bent. Van de 95 pond greenfee is er geen enkele penny gestolen. Integendeel...
Nog dit, Gailes Links is één van de Qualifying Courses voor The Open.
|
