Wegens Bella Italia moesten jullie meer dan tien dagen actuele info over het Limburgse golfgebeuren missen.
Dat gaan we vandaag en de volgende dagen trachten bij te fietsen…

Jos Vaes bood met zijn Dea Plus HOT Tournament de Houthalense senioren een topwedstrijd aan.

Ingrid Verhestraeten (foto rechts samen met de Houthalense F16 groep) ging in eerste categorie met de zege aan de haal. Brigitte Dewilde en Bénédicte Indekeu zorgden voor een honderd procent vrouwelijk podium. Filip Mertens was vierde de beste van het andere geslacht.

In tweede categorie kregen we liefst vier golfers die winnende 36 punten binnen brachten. Uiteindelijk mocht Ingrid Houbrechts juichen. Margriet Hartl en Arjoko Wisanto grepen de overige ereplaatsen ten nadele van Klaus Hartel en Jos Schoenmakers.

In derde categorie duldde Patricia De Ceuster geen tegenstand. Haar 40 punten waren onbereikbaar voor Hortense Goethals en Georgios Mihailidis die Chantal Castro achterhielden.

De 19th Hole-club van Spiegelven trok zondag 7 oktober naar Nicolas Colsaerts & Friends. De dag voordien kruisten ze de drivers op Oostburg. Peter Beckers (foto vierde van rechts) toonde zich daar “à la Colsaerts” de beste van het hele lot.

René Koolen kreeg echter een troostprijs door samen met zijn idool Miguel Angel Jiménez op de foto te gaan.

Louisa Degraen (foto links) kreeg van haar Rob (foto onderaan samen met Kim Gevaert) alle steun in de “Lady invite Men” die het Hasseltse damesbestuur organiseerde. In deze scramble vergaarden ze schitterende 45 punten.

Eentje meer dan Bim Poonpol Paowana en Gérard Cuypers. Ook Véronique Bonge en Danny Dujardin waren er in eerste categorie erg kort bij. Mick Onclin en Paul de Bellefroid vielen net naast het podium.

In tweede categorie bleken Lieve Verhulst en Frank Keunen onklopbaar. Daniëlle Ory en Rudi Parthoens eindigden als runner-up. Simone en Jaak Cuppens finishten als derde.

Benny Mas was "bloemenmeisje" mét korte broek van dienst in de Prijs die hij de Paalse leden aanbood (foto naast Millennium-voorzitter Roland Bruynseraede).

In zijn Prijs van de Horeca toonde Bernd Schrooten zich de beste van het hele lot. Eric Van Tendeloo en Christina Swinnen klommen mee op het podium. Waar Guido Grieten en Jan Swinnen net niet in slaagden.

In tweede categorie stond er geen maat op het meesterschap van Bert Peeters. Hilde Haegdorens en Ria Wauters konden daar niets tegen beginnen.
Marc Martens was andermaal de beste in derde categorie. Zijn 44 punten waren onbereikbaar voor Roland Beeken en Wim Van Pee.
Koen Mekers was, ten nadele van Nathan Dahmi en Paris Mekers, de beste Paalse rabbit.

Op Spiegelven organiseerde het damesbestuur een “vossenjacht”. Patricia Fagard en Kristien Beckers (foto midden) waren de “vossen” van dienst.

Cécile Lecis  (foto rechts), al het hele seizoen goed bezig, won overtuigend. Haar 66 punten waren onbereikbaar voor Lydia Vanaken (foto links) en Liliane Verheyen.
In tweede categorie topte Carin Kühne alles en iedereen. Christine Verhaegen en Liliane Koolen eisten hier de ereplaatsen op.

Ellen Paredis (archieffoto als laureate van de Prijs Cristal/Ganischgerhof op Golfforum) heeft met overtuiging de Lummense dameswedstrijd gewonnen.

Haar 37 punten waren voldoende om Aga Chojnacka en het duo Hilde Verheyden en Viviane Vermeulen achter te houden. Lieve Bullens hield Chris Claes en Chantal Lucas uit de topvijf.

Met een deelnemersveld van veertig spelers uit vier clubs en vijftig deelnemers aan de initiatie mochten de organisatoren van het Young Adults Limburg-event terugblikken op een meer dan geslaagde eerste editie.

Zoals het Young Adults van vandaag betaamt werden de scores via smartphones bijgehouden waardoor de volledige wedstrijd live te volgen was. Iedereen kon mee volgen hoe thuisspeler Laurent Beuk met zijn door het lot gekoppelde ploegmaat Nicolas Vergauwe van Spiegelven het hele deelnemersveld nipt voor wist te blijven met een knappe score van 43.

Spiegelvense Ann Venken en Houthalense Xavier Boes konden beslag leggen op de tweede plaats.
Bert Fierens  van Spiegelven en Milleniummer Niels Bijnens, bewezen met hun 42 punten eveneens over een juiste teamspirit te bezitten. Dimitri Gijsen en Onno Drenth vielen net naast het podium.

Door de invallende duisternis moest het “Longest Drive-event” op hole 1 ingekort worden. Van elke club namen de longhitters het tegen elkaar op. Pascal Jansz (foto) van Flanders Nippon bleek de langste drive in huis te hebben. LGCC-topper Toon Gheys werd runner-up.

In tegenstelling tot wat we vroeger stelden, was de organisatie van het Young Adults Limburg-event op Houthalen, niet in handen van één enkele club, maar wel van een cluboverschrijdend organisatiecomité waar Marlies Vanbaelen en Toon Gieraerts (Houthalen), Kenneth Michiels (Hasselt), Paméla Martens en Ron Vaessen (Genk) en Niels Schrijnemakers (Paal) deel van uitmaakten.

Bedoeling is het event ieder jaar te organiseren. Houthalen beet de spits af. Volgend jaar trekt men naar Hasselt. Daarna volgen Genk en Paal.

Het organisatiecomité hoopt in de volgende edities delegaties van Golfforum Lummen en Golf Club Lanaken te mogen verwelkomen.
Ook wil men zoveel mogelijk nog niet-golfende Young Adults via leuke initiaties voor de golfsport te interesseren. Wat in Houthalen, getuige deze foto's, reeds het geval was.

Als kieskeurige golfer gaat je voorkeur eerder naar "namen" uit. Logisch, betaal je liever niet wat meer om een prachtbaan te spelen, dan wat minder om je over alles en nog wat te ergeren? Toch kan je hier en daar een verborgen juweeltje ontdekken. Ook in Italië. Golf di Bogliaco is daar een voorbeeldje van.

De korte, maar toch boeiende par 67-baan die weliswaar maar 4678 meter meet, telt liefst acht par 3's. Precies zijn is hier een absolute must. Je moet je op die tee's wel concentreren, want de zichten op het Lago di Garda zijn er verbluffend.

Golf di Bogliaco sleept ook een forse brok Italiaanse golfgeschiedenis met zich mee. In 1912 sloeg men er de eerste golfballetjes. Daarmee is Golf di Bogliaco de derde oudste golfclub van Italië. Van die originele holes blijft er immers niets meer over.

De golfbaan werd tijdens en na Wereldoorlog II eerst door de Duitsers en nadien de Amerikanen als militaire luchthaven gebruikt. In 1953 hervatte men de golfactiviteiten op een uiteraard helemaal opnieuw gebouwde baan.
Toch is men op Golf di Bogliaco pauwenfier op die "numero tre" in de Italiaanse golfhistorie.

Italië is en blijft een absolute toplocatie voor iemand die op zoek is naar golfplezier met een extraatje.
De banen zijn mooi én uitdagend, de greenfee is best betaalbaar alhoewel men, zeker op de toeristische golfbanen, een forse inhaalbeweging aan het maken is.
Het is er op de meeste golfbanen ook niet al té druk. Een waar contrast met andere de hemel ingeprezen golfbestemmingen.

We herhalen het nogmaals. Het beste van het Italiaanse golfbaanbod moet je rond Turijn zoeken. "Le Betulle" Biella (foto) is en blijft de Italiaanse "numero uno". Het tot Royal Park omgedoopte I Roveri een absolute subtopper. Zoals overigens het statige Circolo Torino.
De Milanese regio, hoe kan het ook anders..., geeft echter tegengas. Bogogno, Castelconturbia, Villa d'Este, Castello di Tolcinasco en het wat verder gelegen "L'Albenza" Bergamo zijn eveneens absolute aanraders.

De regio rond het Lago di Garda probeert ook een graantje mee te pikken, maar moet ootmoedig toegegeven dat kroonjuwelen als Palazzo Arzaga (foto) en het gloednieuwe Chervò San Vigilio de vergelijking met voorgaande clubs moeilijk kunnen doorstaan.

Rond Firenze hengelen oudgediende Ugolino en relatieve nieuwkomers Le Pavoniere en zeker Poggio dei Medici naar Toscane-reizigers. Wat eveneens voor Punta Ala en Argentario (foto) geldt.

Het mooie San Domenico (foto) onderstreept dat er in de hiel van het Italiaanse schiereiland ook schitterend kan gegolfd én getoefd kan worden. Idem dito in Sardinië. Maar daar is het kostenplaatje uiteraard wat duurder. Qua verblijf dan, want de greenfeeprijzen zijn in Italië meestal best haalbaar. Een aanrader dus.