|
Jiri Janda
De golfbanen van Marianske Lazné en Karlovy Vary maakten na Wereldoorlog 2 een erg moeilijke periode door.
Het communistisch bewind vond golf geen sport voor het “gewone volk”. Men keek daarvoor naar de historiek van beide clubs. Zeker die van Marianske Lazne.
De baan opende in 1905 negen holes omdat men de Britse en Amerikaanse gasten, met de Engelse koning Edward VII aan het hoofd, wilde verstrooien. Koning die zelfs de voornaamste financier van de club werd.
In 1923 werd de baan naar achttien holes opgewaardeerd.
Mariënbad, zoals de kuurstad toen heette, werd een hotsport voor de “rich & famous”. Dan kwam de oorlog en vooral de periode na die wereldbrand.
Slechts de mateloze inspanningen van enkele leden konden vermijden dat de golfbaan aan de natuur teruggegeven werd. Zij onderhielden met erg beperkte middelen de baan.
Daar was ook Jaroslav Janda bij.
Diens zoon Jiri (foto) was, toen we er in 1992 gingen spelen, er professional. Hij gaf wat lessen, maar wilde het vooral als tourspeler proberen.
Toen we een praatje met hem maakten, viel het ons op dat hij met oud materiaal speelde. “Vooral de ballen vormen een probleem. Ik raak niet aan competitieballen…”, luidde het triestig.
Zijn treurende ogen veranderden in stralende toen we in onze bag doken en hem drie sleeves balata ballen in de hand staken. Voor de jongeren onder ons, een balata-bal was vroeger dé competitiebal. Negen ballen waar hij ongetwijfeld plezier aan beleefd heeft.
Ik was dan ook dolblij dat ik in de European Tour-wedstrijd Chemapol Trophy Czech Open in 1995 de naam Jiri Janda in de uitslagen zag. Spijtig genoeg miste hij, na 70 en 72, de cut met één slag. Wellicht niet meer met één van mijn negen balata’s.
Later las ik dat Jiri in oktober 2016 een zeer zwaar auto ongeval had waarbij hij beide benen verbrijzelde. Hij bleef, na heel wat operaties, met de hulp van krukken golfen. Ook competitief.
Hij won begin deze maand het New Zealand All Abilities Championship.
|
