|
|
|
|
| Haast vierhonderd golfbanen, heel wat onuitwisbare herinneringen… |
|
Korte baan
Wimereux… Eén van mijn lievelingsbanen omdat het daar zo puur ruw is en dat er steeds een stevige wind staat. Links golf op zijn best. Ook die bewuste dag dat we er weer met een groepje neerstreken. De twee “old timers” in onze groep kozen andermaal voor een buggy. Vaste prik, waar één meteen het stuur nam en de andere als passagier aan een sigaretje lurkte.
Ook dus op Wimereux waar de eerste hole, een par 5, meteen naar boven loopt. De “buggymannen” vormden de eerste flight. Ik zat in de tweede. Toen we bijna bij de green van die eerste hole kwamen, zagen we de “buggymannen” op de naastliggende fairway terug naar beneden karren. Ook verder spelen. Wat was er gebeurd?
De tee van hole 2, een mooie par 3, ligt een eind verder. De “chauffeur” had echter meteen een tee gezien en van daar afgeslagen. De “passagier” had uiteraard zijn voorbeeld gevolgd. Beiden speelden dus de… achttiende hole.
Na heel wat roepen en wijzen beseften ze dat ze verkeerd waren. Toen ze eindelijk de tee van hole 2 gevonden hadden, waar we ons klaar maakten om de lager liggende green aan te vallen, kwam de meest robuuste van het duo ons van de tee duwen. “Wij zijn eerste partij”, glunderden zijn oogjes. "Ik dacht al dat die baan zo kort was..."
|
|
|
|
|
|
