“Zever niet…!”

North Berwick Golf Club in… uiteraard North Berwick. Een Schotse links course met alles erop en eraan. Eén brok traditie. Ook een beetje golfen zoals vroeger.

North Berwick telt overigens twee schitterende golfbanen. Het lieflijke The Glenn met wellicht de mooiste par 3 van Schotland (foto) en de prestigieuze North Berwick Golf Club die daar als West Links aangeduid wordt. Men golfte daar volgens geschriften reeds in de 17^de eeuw en de eerbiedwaardige club werd in 1832 gesticht.

Wij naar de West Links toe. Perfecte ontvangst. Ook een starter die ons meteen gerust stelde toen we de eerste hole zagen.

Een par 4 van wat meer dan 300 meter maar wel naar een hoger gelegen green die verdedigd werd door een diep dal voor de green en een lonkend strand en zee aan de rechterzijde. Geen makkie om te beginnen.
Wat verder geaccentueerd werd door twee holes pal aan de Firth of Forth als onderdeel van de Noordzee.

“Gek toch die muurtjes…”, stelde een medespeler nadat we, om van de ene hole naar de andere hole te lopen, door openingen in de “stone walls” moesten gaan.
Die waren ooit door ijverige Schotten opgestapeld om hun land af te bakenen.

So far, so good… tot op de 13^de hole. Een vrij lange, want 360 meter lange par 4 tegen wind in. De meesten hadden twee slagen nodig om ergens zicht te krijgen op de green… die ze niet meteen zagen.

“Die ligt achter die stenen muur…”, hielp ik hen. Eén van mijn medespelers keek me ongelovig, een wegwerpgebaar makend, aan. “Zever niet…!”.

Het was pas toen hij me, over dat muurtje, mijn slag naar de green zag maken, dat het bij hem begon te dagen. “Wie legt er nu een green achter een muur…?”.

Toen hadden muurtjes blijkbaar voorrang op golfers ;-)