|
|
|
|
Een maand volle zon en dan dit… |
De weergoden waren de startende golfers gisteren niet meteen gunstig gezind. Druilerig fris, in de voormiddag, in plaats van een zalig lentezonnetje, gelukkig wel in de namiddag.
Men verloor er wel zijn glimlach niet bij.
Eindelijk weer eens golfen.
Alles verliep vlekkeloos zonder noemenswaardige probleempjes. De Limburgse golfers hielden zich aan de restricties. Er was ook plaats voor iedereen.
Zo kon je op bepaalde clubs maar éénmaal inschrijven. Een volgende starttijd kon pas geboekt worden wanneer je die ronde afgewerkt had.
Bij andere, niet-Limburgse clubs, waar je wel meteen een reeks starttijden kon bezetten, zorgde dat voor hopen frustratie.
Er was wel wat schuifwerk nodig toen bleek dat de Nationale Veiligheidsraad in extremis besliste dat je met maximaal twee andere, maar wel steeds dezelfde golfers moest spelen. Kwestie je in je cluster of silo te houden.
Niet morren, we mogen immers golfen…
|
|
|
|
|
|