|
PIC…
"PIC", dat was twee decennia geleden de roepnaam van Paris International Club. Die drie letters werden toen met veel ontzag uitgesproken.
“PIC” was toen immers een hyper exclusieve golfclub die alleen maar de “fine fleur” van de Parijse “haute économie” als leden had.
Alleen de "grosses légumes" van bijvoorbeeld Total, PSA Peugeot Citroën, Electricité de France, Société Génerale, BNP Paribas of AXA sloegen er af en toe een balletje.
Met de nadruk op “af en toe”.
Toen ik er een eerste maal was, dat was in augustus als heel Parijs op vakantie is, vroeg ik de barkeeper of het er druk was. “
Non monsieur… Onze leden zijn allemaal toppers die niet veel tijd hebben om te golfen. Ze komen hier eerder om even, zonder pottenkijkers, te komen overleggen. De club leeft nauwelijks… "
Een aantal jaren later volgde dan het onvermijdelijke. “PIC” zette een punt achter haar exclusiviteit en gooide de poorten open voor andere golfers.
Niet meteen een succes, want er was uiteraard drempelvrees en vooral de torenhoge lidmaatschappen.
Ook dat laatste moest naar beneden gehaald worden om de enige baan die Jack Nicklaus in Frankrijk ontwierp, boven water te houden.
Een van de eyecatchers op de baan, een “olifant” in een bunker buiten beschouwing gelaten, is de 13de hole, een par 3 waar je richting het kasteel van baron Edouard-Jean Empain speelt.
Zoals de senioren onder ons weten, werd de baron in 1978 ontvoerd en kwam 63 dagen later vrij, een vingerkootje minder…
|
