Eén nachtje zo duur als een hele week verteer
Vorige eeuw richting het toen nog hele Tsjechoslowakije.
De “reisleider”, die toen in 1992 vaak de Duits-Tsjechoslowaakse grens over reed, had ons een kleine overgang aangeraden. Luc en ik reden in een erg ruime terreinwagen die volgeladen was met de valiezen en vooral de golfclubs van ons ons haast tien mannen en vrouwen tellend gezelschap.
Moest je die grensbeambte, uiteraard een militair, zien kijken toen hij alleen ons twee en die overgrote berg materiaal zag. Gelukkig begreep hij meteen wat onze bedoeling was. Hij leek zelf fier dat wij, toch westerlingen, zo kort na de val van het IJzeren Gordijn naar zijn land kwamen om te gaan golfen. Ik had hem wel gepaaid met de woorden: “Bij jullie zijn de banen veel beter…”
We brachten een uitstekende week door met heel wat golf- en ander plezier. De golfbanen van Marianske Lazne (foto boven) en Karlovy Vary (foto onder) waren openbaringen.
Op de terugweg had de “reisleider” een tussenovernachting in Schlosshotel Kronberg bij Frankfurt geboekt. Ik had van een vriend, die ooit in de omgeving van Frankfurt werkzaam was, gehoord dat Kronberg absolute top was. Wat we kunnen beamen.
Alleen was de rekening ook absolute top.
De man die de groepsfinanciën, zeg maar de “pot” in handen had, werd geel, zelfs groen toen hij de rekening van de bar zag.
Het bedrag overtrof zelfs al hetgeen we die héle week in Praag en omstreken verzet hadden.
En dat was niet mis…
|