|
|
|
|
Vierhonderd… |
Andermaal een “Haast vierhonderd golfbanen met leuke herinneringen”-verhaal.
Met een open mond…
Als er één golfbaan is waar ik vaak met een open mond naar de hole stond te kijken, is dat wel Winston Links in het noorden van Duitsland.
Niet omdat de baan zo prachtig is, maar wel omdat ze zo bizar is.
Gigantisch grondverzet zorgde voor een uniek beeld.
Een maanlandschap haast.
Puntige heuvels, een lay-out die je angst inboezemt, greens die niet voor dat extreme reliëf op de fairways moeten onder doen…
Een baan die ook geen gevangenen neemt. Nee, je wordt bij een slechte, laat staan mindere slag koudweg afgemaakt.
Vandaar dat men er zelden of nooit stroke play-wedstrijden houdt.
Té frustrerend.
|
|
|
|
|
|