Weer eens wat "toogpraat".

De Top 100 Golf Courses Continental Europe van Golf World heeft weer tot de nodige deining en discussies geleid. Zoals bij iedere publicatie van een ranking van golfbanen.

Alhoewel zulke quoteringen uiteraard steunen op de mening van “connaisseurs”, die zo objectief mogelijk trachten te zijn, dwaalt er toch steeds een zweem van subjectiviteit over iedere ranking.
Zeker als je golfbanen gaat vergelijken.

Ik ben bijvoorbeeld een “links lover”. Voor mij is dat soort van golfbanen “the real thing”. In mijn persoonlijke "overall" top 5 staan dan ook vier links courses.
Ook heb ik steeds aandacht voor de visuele aantrekkelijkheid van een golfbaan. Meer zelfs dan het louter golftechnische, want daar kan je eindeloos over blijven discussiëren.

Wel heb ik wat problemen als ik erg exclusieve, niet of nauwelijks te greenfeeën golfbanen in die rankings zie opduiken.

In de Top 10 van Golf World staan er bijvoorbeeld twee banen waar een “golf sterveling” niet op raakt. En dan spreken we nog niet over de andere, waar het aartsmoeilijk is een starttijd te versieren.

Toch sluiten we ons in brede mate aan bij de ranking van Golf World.
We hadden de klassering van de Belgische golfbanen weliswaar wat anders gezien, maar bij die Top 100 horen is al een gigantisch succes voor die vijf Belgische banen.

Wat ons meteen bij de Backspin Best of Belgium brengt.
Eind dit jaar zoeken we weer naar de Top 10 van Belgische golfbanen. Iets wat, zoals bij andere rankings, tweejaarlijks gebeurt.

We zijn benieuwd of er grote wijzigingen in vergelijking met 2020 zullen zijn?