Andermaal “in den beginne” waren ballen glad.

Eerst featheries (foto) die gevuld waren met ganzenpluimen, dan gutta-percha’s (foto onderaan) die van natuurrubber gemaakt werden.

Ervaring leerde echter dat een oude bal, met veel kerven op, het in de balvlucht beter deed dan een nieuw, glad exemplaar.  De Amerikaanse ingenieur én uiteraard fanatieke golfer William Taylor experimenteerde met de toenmalige rubberen Haskell bal.
Met kuiltjes, de dimples, vloog die bal door de aerodynamica een heel eind verder.

William Taylor nam in 1905 een patent en verkocht het later aan Spalding.