|
Zoals op www.golf.be bekijk ik het golfgebeuren, hier op provinciaal niveau, van op zekere afstand.
Tee’s
Jaren terug zagen we het al in Scandinavië, meer bepaald in Noorwegen.
Kleurloze tee markers waar alleen maar getallen op stonden.
Dus geen “mannen” en “vrouwen” tee’s meer die aangeduid worden met kleuren.
Je zag alleen maar tee markers met afstanden.
Op Oslo Golfklubb kon men liefst zeven afstanden uitzetten.
Men maakte steeds een gevarieerde keuze uit 63, 61, 58, 54, 49, 45 en 41, zet er twee nullen bij en je kent de totale afstand van de baan die je gaat spelen, om er dagdagelijks vier aan te bieden.
Voor elk wat wils dus. Man of vrouw? Dat deed er niet toe. Je koos je eigen tee naar je eigen mogelijkheden. Zonder enige schroom of wat.
Zo ver is men in België nog niet. Er waren pogingen, maar de meeste golfclubs hanteren nog steeds kleuren om hun tee’s te markeren. Soms wel met een getal op.
Toch blijven mannen steevast naar “mannentee’s” en vrouwen naar “vrouwentee’s” stappen.
Wat nog extra geaccentueerd wordt door de scorekaarten die ook kleurcodes hebben om de te spelen baan aan te duiden.
Overigens, soms van tee wisselen op je club zorgt voor een “andere” leuke ervaring, want je speelt immers een “andere” baan die je gewoon bent.
Wanneer gaat men werk maken om dat kleurengedoe eindelijk weg te wuiven en met genderloze afstanden te werken?
Een taak van de KBGF? Of eerder van iedere club afzonderlijk, maar eensgezind?
Wie neemt in Limburg het voortouw? Sommige clubs doen dat al.
|
