Onze "Tour du Limbourg" deed ons, na Royal Limburg, Spiegelven Genk, Golfforum Lummen, Millennium Paal en Golf Club Lanaken, op Flanders Nippon finishen.
Vroege starttijd met twee en met alleen ijverige greenkeepers op de baan. Ook al omdat wat later de succesrijke “Thank God It’s Friday”-wedstrijd met liefst 27 flights zou starten.
Flanders Nippon lag er vanaf de backtee’s, de “58”, beeldig bij. Sappig gras dat vooral in de semi rough nauwelijks vergevend was.
De Hasseltse club opteerde ook terecht de tee’s met de afstand in plaats van kleur.. Iets waar we steeds voorstander van geweest zijn toen we dat, jaren geleden, in Scandinavië zagen.
Op de onopvallende, maar duidelijke teemarkers staan enerzijds de afstand, anderzijds het logo van Flanders Nippon.
Wanneer overigens de begin dit jaar aangekondigde naamsverandering?
Wat tijdens ons rondje andermaal opviel was dat je op Flanders Nippon het hart van de greens moet raken. Doet je dat niet en zeilt je bal richting één van de kanten, dan rolt hij, met alle gevolgen van dien, vaak van de opgehoogde greens af. Eén van de bouwkenmerken van golfarchitect Paul Rolin die de baan uittekende. Greens die andermaal een hoge Flanders Nippon-standaard haalden.
|